- Joseph De Schepper had een neus voor zaken: vlak voor W.O. I startte hij te Okegem aan de Denderoever een meststoffenfabriek. (5) Die oorlog heeft hem geen windeieren gelegd! In 1923 schakelde hij te Okegem, samen met zijn zus Josephine en Jan Borginon over op de productie van lucifers, onder het merk Nervia Match. (6) Maar omwille van de concurrentie van het grotere Union Allumettière (Union Match, Ninove) en onder druk van de Zweedse financier Ivar Kreuger verkochten ze hem al in 1927 de onderneming (7). Dan maar van vuur naar water! in 1933 liet hij het water onderzoeken dat in de omgeving van zijn woning uit de Puttenberg borrelde. De kwaliteit was dusdanig dat het water geschikt was om te verkopen, als mineraalwater of door toevoeging van extracten als limonades. Hij stichtte Léberg bronnen en leidde het bedrijf tot in 1945.
- Maar hij had evenzeer politieke feeling (8): bij de gemeenteraadsverkiezingen van 24 april 1921 behaalde zijn lijst de meerderheid en op 12 augustus 1921 duidde de gemeenteraad hem aan als nieuwe burgemeester (9). Bij de daarop volgende verkiezingen was zijn partij, bijgenaamd 'de mettes' , telkens de grootste en hij bleef dan ook ononderbroken burgemeester van Pamel tot eind 1958. In 1941 bepaalde de Duitse bezetter een ouderdomsgrens van 60 jaar, maar men vond (bij het VNV) geen geschikte plaatsvervanger en hij bleef burgemeester. Ook na de oorlog mocht hij in functie blijven daar ‘zijn houding tijdens de bezetting geen aanleiding gegeven heeft tot klachten of ongunstige opmerkingen' (10).
Er lopen over hem in Pamel verschillende verhalen: om de drie jaar was hij peter van de jongens die in de kerk door de bisschop gevormd werden en de vormelingen mochten toen blij zijn om het flesje limonade Léberg dat ze van de peter kregen. (11) Ook 'minder katholieke vertelsels' doen de ronde, zoals: de avond voor de verkiezingen trok hij door het 'rode' Kattem (12), deed alle herbergen aan en trakteerde er 'over de partijgrenzen heen'; of nog dat hij ...
Overweg kunnen met meerdere gezindheden en toch eigengereid leven en beleid voeren typeerde hem (13).
Dat beleid kan eveneens gekenmerkt worden door vier verwezenlijkingen:
* Hij loodste zijn gemeente Pamel door de moeilijke oorlogsjaren van de 2e wereldoorlog, nam zijn verantwoordelijkheid (14).
* Omwille van de schoolvrede (en politieke vrede!) drong hij er rond 1950 bij de zusters van Ledeberg op aan in het centrum van Pamel een kleuterschool (1952) te starten (en leende hen 50 000 fr) (15), zodat hij daarop de gemeenteraad kon overtuigen in de onmiddellijke omgeving een gemeentelijke jongensschool zonder kleuterschool te bouwen (1954).
* Onder zijn burgemeesterschap konden (bijna) alle Pamelaars aansluiten op het elektriciteitsnet en op het einde van zijn ambtsperiode konden ze ook aankoppelen op de pas aangelegde (1956) waterleiding.
* Als voorzitter van de maatschappij 'Ieder Zijn Huisje' ijverde hij voor de bouw van goedkope huurwoningen voor de 'gewone' man/vrouw, die hij ondanks het kasteelpark waarin hij zelf woonde, toch voor zich kon winnen, wat hem telkens de meerderheid bezorgde. De Tuinwijk gebouwd in 1951 werd naar hem genoemd.

Op 7 september 1947 werd zijn 25-jarig burgemeesterschap luisterrijk gevierd.

De Schepper Frans Albert Philémon
Geboren te Pamel op 20 september 1916 en overleden te Asse op 5 januari 2012. Op 3 december 1940 huwde hij met Marie-Louise Timmermans (16) uit Sint-Pieters-Leeuw (1919-2004). Het gezin bleef in de ouderlijke villa aan de Puttenberg wonen; er werden drie kinderen geboren.
Van 1945 tot 1985 leidde hij Léberg bronnen. In 1992 werd hij, voor de bekendheid die Léberg bronnen gaf aan de gemeente, gewaardeerd met de ‘Roosdaal Beroepengids Award'.
In tegenstelling tot zijn vader hield hij zich in de Roosdaalse politiek afzijdig.